Diagnostyka bezdechu sennego

Diagnostyka bezdechu sennego

Diagnostyka bezdechu sennego

Diagnostyka snu jest bezbolesna, nieinwazyjna (nie wiąże się z naruszeniem powłok ciała), może być wykonywana zarówno w szpitalu, jak i w domu chorego.

Do tego celu mogą byś stosowane:

1. Metody przesiewowe – zazwyczaj stosowane są przez lekarzy rodzinnych w celu wstępnego potwierdzenia bezdechu oraz uzyskania informacji o wskazaniach do dalszej diagnostyki u specjalisty. Stosowane urządzenie ma postać bardzo małego pudełka mocowanego na przedramieniu.

2. Badanie uproszczone (poligrafia/somnografia) – polegające zwykle na podłączeniu chorego do niewielkiego, przenośnego urządzenia mocowanego na klatce piersiowej, rejestrującego parametry snu. Najczęściej rejestrowane są:

• ruchy klatki piersiowej i brzucha – za pomocą specjalnych pasów
• przepływ przez usta/nos – rejestracja za pomocą kaniul/czujników termistorowych
• wysycenie krwi tętniczej tlenem (saturacja) – za pomocą czujnika zakładanego na palec
• pozycja ciała – za pomocą czujnika wbudowanego w urządzenie rejestrujące
• wybrane parametry elektrofizjologiczne (np. EKG) – przy użyciu niewielkich czujników mocowanych bezpośrednio do skóry.

Ryc. Chora podczas badania urządzeniem somnograficznym

3. Polisomnografia - bardzo dokładne badanie snu, wiążące się z koniecznością pobytu w szpitalu. W porównaniu do urządzeń uproszczonych – umożliwia rejestrację większej liczby parametrów. Polisomnografia pozwala na ocenę sposobu snu (struktury snu). W wyniku badania polisomnograficznego możliwe jest uzyskanie bardzo dokładnej analizy struktury snu oraz jego ewentualnych zaburzeń. Polisomnografia umożliwia różnicowanie bezdechu sennego z innymi przyczynami mogącymi dawać objawy podobne do bezdechu.

Ryc. Chory podczas badania polisomnograficzneg