Domowa wentylacja mechaniczna pozwala znacząco wspomóc lub całkowicie przejąć proces oddychania pacjenta, który cierpi na przewlekły stan, jakim jest niewydolność oddechowa. Terapia ta odbywa się z zastosowaniem respiratora. Respirator to urządzenie medyczne pozwalające na wymuszenie procesu oddychania u pacjenta, który nie może oddychać samodzielnie. Wentylacja mechaniczna lub też, inaczej mówiąc, leczenie respiratorem często jest konieczne w miarę postępu choroby zdiagnozowanej u chorego.
Domowa wentylacja mechaniczna to terapia, którą stosuje się u osób, które cierpią na niewydolność oddechową lub schorzenia związane z układem oddechowym, uniemożliwiające prawidłową wymianę gazową. Do głównych chorób, przy których pojawia się możliwość wentylacji mechanicznej należą:
choroby nerwowo mięśniowe,
zespół ostrej niewydolności oddechowej,
stwardnienie zanikowe boczne,
choroby układu oddechowego,
rdzeniowy zanik mięśni,
zapalenie płuc,
choroby płuc,
dystrofia mięśniowa Duchenne’a,
upośledzenie utlenowania krwi.
Terapia osób z niewydolnością oddechową - w domu czy na oddziałach intensywnej terapii?
Jeśli stan chorego na to pozwala, możliwe jest opuszczenie szpitala i rozpoczęcie terapii respiratorem w miejscu zamieszkania. Stanowi to znaczące ułatwienie zarówno dla osoby chorej (zmniejsza się ryzyko infekcji i zakażeń, których ryzyko jest obecne na oddziałach intensywnej terapii), jak i dla jego rodziny (z uwagi na brak konieczności dojazdu do szpitala).
Wentylacja domowa odgrywa również ważną rolę w przypadku terapii osób dorosłych w podeszłym wieku, którzy z różnych względów wolą leczyć się w domu, w otoczeniu swoich bliskich i rodziny, aniżeli w szpitalu , na oddziałach intensywnej terapii. Korzystnie wpływa to zarówno na komfort ich życia, jak i jego jakość.
Niewydolność oddechowa leczenie respiratorem
Wyróżniamy dwa rodzaje terapii, które są stosowane u chorego z niewydolnością oddechową, a każda z nich różni się sposobem wentylacji:
wentylacja inwazyjna, w której, w celu wspomagania oddychania, zostaje utworzona sztuczna droga oddechowa za pomocą zabiegu tracheotomii,
wentylacja nieinwazyjna, w której, w celu wspomagania oddychania, pacjent jest ubrany w maskę, dzięki której możliwe jest wspomaganie oddechu.
Oddech chorego jest całkowicie lub częściowo przejmowany przez respirator. Aparat w sposób cykliczny wpuszcza do płuc chorego powietrze w określonej ilości. Istotny jest odpowiedni dobór parametrów, by zniszczeniu nie uległy pęcherzyki płucne. Przejmowana jest praca mięśni oddechowych, które na przykład w dystrofii mięśniowej Duchenne'a mogą być sparaliżowane.
Zastosowanie wentylacji mechanicznej u chorego wymaga odpowiedniego przeszkolenia. Użycie respiratora na oddziale intensywnej terapii jest zadaniem wykwalifikowanej kadry medycznej. W przypadku terapii, jaką jest domowa wentylacja mechaniczna, pacjent jest zwykle pod opieką swoich bliskich, którzy przed rozpoczęciem leczenia muszą nauczyć się zasad korzystania z respiratora (ustawianie odpowiednich parametrów, trybów, monitorowanie stanu pracy urządzenia). Nauka obsługi i sposobów reagowania na określone sytuacje jest niezwykle istotna dla bezpieczeństwa osoby chorej.
Sekretariat oraz rozliczenia kadr
tel.: 791 004 680 (od poniedziałku do piątku w godzinach od 8.00 do 14.00)
